Ik heb wel eerder geschreven over ontslag op staande voet, omdat het een veel voorkomende vraag is van werkgevers:
“Wat denk je, dit is zo erg wat er is gebeurd. Kan ik deze werknemer ontslaan op staande voet?“
Ontslag op staande voet: uiterst redmiddel, als het echt niet anders kan!
In het algemeen kan ik zeggen dat een ontslag op staande voet het vaak niet haalt bij de kantonrechter. Het wordt echt beschouwd als een ultimum remedium, een uiterst middel. Als het echt niet anders kan.
En zelfs dan moet een ontslag op staande voet ook aan strenge formele eisen voldoen.
Strenge formele eisen aan een ontslag op staande voet
- Wat er is gebeurd, moet zo ernstig zijn dat van een werkgever niet meer verwacht kan worden, nog met deze werknemer te werken;
- Het ontslag moet onverwijld (direct na ontdekking van de feiten) gegeven worden;
- De redenen moeten onmiddellijk meegedeeld worden, en schriftelijk bevestigd.
Verder is het absoluut aan te raden om hoor en wederhoor toe te passen. Dus een werkgever doet er goed aan zijn werknemer uit te nodigen voor een gesprek. In dat gesprek komt aan de orde wat de werkgever heeft geconstateerd, en kan de werknemer zijn kant van het verhaal vertellen.
Op basis van zo’n gesprek kan een werkgever de werknemer schorsen. De werkgever kan dan nog wat onderzoek doen of zich juridisch laten voorlichten. De schorsing mag niet te lang duren. Afhankelijk van de omstandigheden hooguit tot een dag of 3. In een enkel geval mag die periode langer zijn, maar pas op: hoe langer het duurt, hoe groter de kans is dat de kantonrechter het ontslag op staande voet niet in stand houdt.
Na verloop van die bedenktijd, moet er echt een keuze gemaakt worden: of een ontslag of een waarschuwing.
Waarom zijn die eisen zo streng?
Omdat een ontslag op staande voet ernstige gevolgen voor een werknemer heeft.
Het salaris wordt van de een op de andere dag niet meer betaald. Ook heeft de werknemer geen recht op een uitkering.
Als een werkgever kiest voor een ontslag op staande voet (wat natuurlijk ook mag direct tijdens het gesprek), dan moet hij de redenen meedelen en bevestigen in een brief.
Het is vaak beter om in plaats van een ontslag op staande voet, een “gewone” ontslagprocedure te voeren bij de kantonrechter. Denk aan een procedure op grond van een verstoorde arbeidsverhouding of verwijtbaar gedrag van een werknemer.
Pas op voor een grote schadeclaim, bij een -achteraf- onterecht ontslag op staande voet!
Als achteraf een ontslag op staande voet wordt vernietigd door de kantonrechter, dan kan dat grote financiële gevolgen voor de werkgever.
- het salaris moet met terugwerkende kracht doorbetaald worden (met boete wegens te laat betalen);
- er kan een gefixeerde schadevergoeding worden toegekend ter hoogte van de opzegtermijn;
- er kan een billijke schadevergoeding worden toegekend, die enorm kan oplopen, afhankelijk van de nadelige consequenties voor de werknemer.
Hieronder een uitspraak van de kantonrechter te Amsterdam over een ontslag op staande voet van een docente die haar groep stiekem had meegenomen naar de Efteling
Deze zaak heeft de media gehaald. De docente had het ook wel erg bont gemaakt.
Wat was er gebeurd?
Een docente op een basisschool voor kwetsbare kinderen had, zonder toestemming van de directeur, haar klas meegenomen naar de Efteling tijdens een excursie. In plaats van naar Space-Expo in Noordwijk, wat was afgesproken.
Sterker, deze docente had eerder aan de directeur gevraagd of hij het goed vond dat ze met haar klas naar de Efteling ging. De directeur had daarvoor geen toestemming gegeven. Het uitje zou gewoon plaatsvinden in Space-Expo.
Stiekem is zij toch naar de Efteling gegaan, met nog twee begeleiders. De excursie vond plaats op 10 maart.
Daarna heeft ze haar mond gehouden. Ze heeft zelfs gelogen, door in een nieuwsbrief foto’s te plaatsen van een bezoek aan Space-Expo. Daar was ze met haar eigen kinderen geweest.
Het uitje naar de Efteling kwam aan het licht, toen er een bekeuring binnen kwam wegens te hard rijden op de A2. Na onderzoek bleek het de schoolleiding dat er ook geparkeerd was in Kaatsheuvel (Efteling). De schoolleiding kwam hier op dinsdag 21 maart achter.
Ontslag op staande voet
Op donderdag 23 maart was er een studiedag. De docente is op 24 maart uitgenodigd voor een gesprek (hoor en wederhoor). Er is een verslag van dit gesprek gemaakt. Op maandag 27 maart is de docente nog een keer uitgenodigd voor een gesprek en tijdens dit gesprek op staande voet ontslagen. Het ontslag is bevestigd bij brief van 28 maart.
Deze data noem ik expliciet, omdat dat van belang is voor deze zaak. Zoals ik hierboven al aangaf: een ontslag op staande voet moet onmiddellijk na ontdekking van de feiten plaats vinden.
De docente beriep zich er bijvoorbeeld op dat het uitje op 10 maart had plaatsgevonden, en zij pas op 27 maart werd ontslagen.
De docente kreeg als verwijt dat zij zonder toestemming de leerlingen van haar groep heeft meegenomen naar de Efteling in plaats van naar Space Expo, waar wel toestemming voor was gegeven. Ook speelde het onware bericht in de nieuwsbrief een rol. Zij heeft de werkgever willens en weten voorgelogen.
Gerechtelijke procedure
De docente heeft hier bezwaar tegen gemaakt, en ze is een gerechtelijke procedure begonnen.
Ze heeft niet gevraagd om een herstel van het dienstverband, omdat ze zelf ook wel inzag dat er geen vertrouwensbasis meer was. In plaats daarvan heeft ze een billijke schadevergoeding gevraagd, een gefixeerde schadevergoeding en de transitievergoeding. Alles bij elkaar zo’n € 20.000,–.
Ze heeft zich daarbij gebaseerd op formele gronden:
– Het ontslag is niet onverwijld gegeven en
– De redenen waren niet zo ernstig, juist omdat zij het goed had bedoeld.
Wat vond de kantonrechter?
De kantonrechter was het niet eens met de docente. Hij heeft het ontslag op staande voet in stand gehouden.
Hij vond dat het ontslag wel onverwijld was gegeven, en ook de redenen waren ernstig, met name omdat de docente geen toestemming had gekregen om naar de Efteling te gaan. Zij had ook nog eens gelogen. Ook had zij een onaanvaardbaar risico genomen door met een groep kwetsbare kinderen op pad te gaan, zonder voldoende begeleiding.
Daarbij speelt een rol dat zij de kinderen in een complot heeft betrokken, en dat zij daardoor in een lastig parket zijn geraakt.
Wat vind ik?
Ikzelf ben het eens met de school en de kantonrechter. Ik vind dat deze docente onverantwoordelijk heeft gehandeld. Ik bedoel maar, geen toestemming en zonder dat de ouders weten waar hun kinderen zijn! Dat zij daarna nog heeft gelogen door foto’s in de nieuwsbrief te plaatsen, maakt het nog ernstiger. Haar goede bedoelingen ten spijt.
Ik ben benieuwd wat jij vindt van deze zaak
Laat het me weten, of als je een vraag hebt: bel of mail me. Ben je ontslagen of wil je iemand ontslaan?
Ik denk graag met je mee.
